Yıllar önce çıkardım bu saatlerde,
O günlerde amacım başkaydı
Nefsimi terbiye edercesine,
Diplomamın ve kimliğimin önemi olmadan.

Ya bugün?
Bugün her şey bi bambaşka
Güneş bile görünürlerde yok
Akşamdan kalan 3-5 kırıntı için yollara serilmiş,
Ben geliyorum diye yol veren kuşlar var.
En sessiz şehirde
En sessiz saatlerde

Sanki bu ben değilim,
Hırçınlığımı bile bastırmış
Ne kaldırım taşlarının altındaki sular,
Ne de çimler yerine beni ıslatan fıskiyeler.
Var bir şeyler ama henüz patlak vermemiş,

Evde bıraktığım var,
Bir de geride bıraktıklarım,
Hayatımın en zor rollerini
Hep yalnız ezberledim,
Hep yalnız oynadım.
Hayatımın bütün sınavlarını ve bütün dramlarını…

Meğer ne çok yalnızmışım bu kalabalıkta,
Ne kalabalıkmış yalnızlığım

Yokuşun başında,
Hastane ile güldü yüzüme güneş.
O bile emin değil yarın tekrar doğmaya
Ama her sabah umutla göz kırpıyor güne.
Belki bulutlar örtüyor,
Belki karanlık çöküyor.
Ama hep doğuyor.
Bende her şeye ve her zorluğa inat
Yalnız doğacağım her güne,
Yalnız düşeceğim yollara
Kerimdir Allah yarına….



30/07/2009, saat:07:30