Hayat beni senin için farklı kılmıştı, yıllar sonra fark ettim..
Çocuktum, sense büyüktün olgundun…
Yanlıştım, sense doğruları ayırt edemeyecek kadar aşık…
Bilemedim içinde büyüttüğünün büyüklüğünü,
Çocuktum ya çocukçaydı tavırlarım bakışlarım..
Bilemedim içindeki yangını alevlendirdiğimi,
Tek suçlu sen değildin elbet ama küçüktüm, toydum anlayamadım…
Bilemedim bakışlarının ardındaki duyguları,
Koruyan kollayan tavrının bendeki tek etkisi bir abinin yaptıklarıydı…
Bilemedim seni seviyorum diyişinin ardındakinin aşk olduğunu,
Benim seni seviyorum diyişlerim sadece kardeşlik sevgisiydi çünkü..
Bilemedim gözlerinin baktığı yerlerin mahremim olduğunu,
Kim şüphe ederdi ki abi yerine koyduğundan..
Bilemedim abim bilemedim…
Sana nasıl yaklaşmam gerektiğini hiç bilemedim…
Sen de bilemedin ama, benim sana helal olmayacağımı kabullenemedin…
Hayat bu ya, büyüdüm işte büyüdüm ve görüyorum…
Bakışlarının gerçekliğini, seni seviyorum diyişinin içeriğini..
Susmalarının sebebini…
Kahretsin ki her şeyi hem de her şeyi biliyorum, görüyorum, hissediyorum…
Ben biliyorum artık ama sen bilemedin hiçbir zaman gerçeği :
Ben sana yasaktım; sen bana zaten uzaktın!


DKD
09 @ ADA