Açan gülde, coşan selde
Seller Yunus diye söyler
Akça tülde, esen yelde
Yeller Yunus diye söyler

Yedi yüzyıl geçse bile
Kırk yıl çekti bunca çile
Eserleri dilden dile
Eller Yunus diye söyler

Divanında gökçe izi
İnci gibi dizi dizi
Candan cana sardı bizi
Diller Yunus diye söyler

Sarı köyde yaşar idi
İlim, irfan taşar idi
Dağı, taşı aşar idi
Dallar Yunus diye söyler

Tapduk yolunda karınca
Odun toplayıp varınca
Yüce dergaha varınca
Yollar Yunus diye söyler

Tenler toprağa karışa
Sevgide girsek yarışa
Körfez’de ersek barışa
Kullar Yunus diye söyler

EMRE adı özde güzel
Dilde güzel sözde güzel
Yanmış, pişmiş közde güzel
Küller Yunus diye söyler

Aşık GÜLER, var Yunus’a
Bağdat, Halep ve Tunus’a
Merhaba der her ulusa
Güller Yunus diye söyler

Abdülkadir GÜLER

NOT: Bu şiir 14 Şubat 1991 günü Sevgi Yılında,
Sevgi Treni ile Eskişehir’den Sarıköy’e giderken
Yunus Emre’nin mezarı başında yazılmış ve orada
tören sırasında tarafımdan okunmuştur.