susmak,bir gülün başka bir gülün
kırmızısına karışıp har olmaktır senin bakışlarında
bir eylülün hüznünde sararmış yine ömür
bulut perde perde rüzgarıyla gene seni arıyor
hangi denizin hangi ücra derinliğinde
hangi yitik sandığın içindeki acıyım

bir kez olsun egilde denizin içine bak
susmak,yine yorgun.yine mahkum yine acı
sustum ,pencereleri yagmurludur şehrin

susmak,hicretidir tende canın,canda cananın
ey gecenin cellatları ,sefil yüzlü suratlar
susunda kuyudan gelen yusufun sesini duyalım

susmak,kendi yolculuğunu yapmaktır
cam kırıgının açtıgı yolda
susmak,yine perişan yine virane yine sahipsiz
açlığa teslim olmuş gözü doymaz kargalar
susunda bülbülün maşuguna sundugu aşkını duyalım


susmak,çıkılan her yolculukta çığlıklara bogulmak
varmıki zindanlarda yürürken leylayı bulan
ateşi susturan ,sıçağı serin serini sıçak eden
ibrahimin ruhunun sukutu değilmiydi
ruhunu bir başına bırakıp giden insanlar
susunda ,rüyasında en sevgiliyi görüp ağlayanları duyalım.


selçuk bozdağ