Şimdi hatırlıyorum o eski günlerimizi
Bundan on iki ay önce hiç kimse yoktu hayatımda
Çok mutluydum ,çünkü sen yoktun
Biranda,bir masal gibi girdin hayatıma
Bu on iki ay içerisinde
Sevgi ve nefret arasında sıkışıp kaldım
Seni tnıdığıma pişmanmıyım diye sorarsaN
Evet hemde çok pişmanım
Nedenini sende biliyorsun
Beni terkettin
Beni kullanılmış bir kagıt mendil gibi attın gittin
Eğer benim sevgime sahip çıksaydın
Bende direnirdim herkes gibi , her genç kız gibi
Yüreğim paramparça,kalp bu kolay kolay tamir edilmez bir daha
Gündüzlerim haram, gecelerim uykusuz
Bir bebeğin annesine muhtaç olması gibi muhtacım sana
Keşke beni tanıma fırsatın olabilseydi
İnan bana beni hiç bırakmak istemezdin
Sen direnirdin bu ilişkiyi yaşatabilmek için
Aslında seven kişi sevdiğini kıskanır
Sende bunu zamanla anlayacaksın
Yanlış anlama başkasına aşık olmanı asla istemem
Zaten bu yüreğim ve bu bedenim kaldıramaz bu acıyı
Ama doğanın kanunu böyle
İnsanlar bir kez olsun gerçek aşkı tadar
İşte ozaman bana hak vereceksin benden özür dileyeceksin
Şimdi sevgilim sana sesleniyorum
Eğer bir gün yine kavuşursak birbirimize
Beni asla bırakma
Yorgun düştim bu bedende
Beni asla bırakma
Dudakların bir başkasına değmiş olsa bile
Kalbini bir başkasına vermiş olsan bile
N’olur beni asla bırakma
Bir bebeğin annesine muhtaç olması gibi
Bir bedenin gözlere muhtaç olması gibi
Muhtacım bende sana
Eğer bir gün kavuşacağımıza inanıyorsan sende
Beni asla bırakma