9
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2889
Okunma

Yine bir Eylül gecesi;
Neo Klasik bir yüzün hayaliyle
Olduğum herşeyi olmaktan vazgeçiyorum.!!
Kül rengi bir hayat,
Kendi geleceğinden korkarak akıyor avuçlarıma...
Yarının baharında açacak çiçeklerim
Umut vaat etmiyor artık...
Bir bozgunun kalabalığı dolaşıyor
Aylak ruhumda...
İstanbul’ un loş sokaklarında
Ağır adımlarla yürüyorum yitik misali...
Kaybolmuş sokak şarkıcılarını dinliyor kulaklarım,
Yalnızlığımın sessizliği usul usul canımı çekiyor ...
Ve benim canım aşkım;
Buruk tebessümüyle gözkenarlarımdan
Hüznü damlatıyor...
Elmacık kemiklerimin altına saklanmış keder!
Ne acıyla bağıracak,ne de öfkeyle haykıracak halim var..
Bir boşluğu özlüyorum sadece...
Yaşam taşınmayacak kadar ağır bende!
Herşeyi bütün taşıyan yüreğim;
Şimdilerde herşeyden yorulan..
Gözlerimin feri yok,
Bakışlarım yoruyor beni..
Kıpkırmızı kanayan bir aşk yakıyor içimi!
Kendi kederine alıştı da bu can;
Lakin sizinkine alışamıyor!
Çiğneyin üzüntülerimi
Derin ummanlara atın gitsin!!!
Ömrümü çıldırmış sarılara boyayan kader;
Çek üzerimden gözlerini....
Bir Eylül gecesi çıldırmanın kıyısında
Hem vuran ,hemde vurulan etme beni...
NEO KLASİK 04.09.09
5.0
100% (6)