Yaşadığım dünlerden,
Yarınlarıma kalmış hüzün kokusu var
Yaşadığım toprakta!
Avuçlarımda parçalanmış hayal kırıklarıyla
Hazanın ayazında üşüyor düşbahçelerim...
Hayat denen olguda;
Canı çekiliyor içimin!
Ve acılar,
Hüzün giysimi giydiriyor üzerime,
Sarının tüm tonlarındaki yapraklarıyla!!
Sarının içinde terkedilmeyi bekleyen
Bir ton yeşilim;
Sonbahara kendini emanet etti..
Bir derin uykuda,
Gözlerini sonsuz kapatmayı düşünüyor sessizce..

Gerçek ve yalanlarla yoğrulan
Bir karmaşa dünyasında ruhum!
Hergününde, vakitli vakitsiz
Gökyüzü ağlıyor!
Yüreğim sızlıyor ince ince...
Uzun uzadıya akıyor kalemimden satırlar,
Evet,hep sana yazdı yazdı da;
Hep suskundu nedense ,hep düşünceli...
Belki de sana gelecek sesinde
Çığlıklarını yitirmişti öyle değil mi?

Evet yalancı;

YÜREĞİM GÖZLERİM KADAR ISLAK BUGECE...

UNUTMAK İSTEDİĞİM HERŞEYİ SIRALIYORUM

SİYAH BULUTLAR ÜSTÜME ÇÖKERKEN,

FIRTINANIN SESİNDE KAYBOLUYOR VARLIĞIM...

VE ARTIK YORGUN VE YILGIN

SANA KOŞACAK ADIMLARIM..

KAYBOLAN VARLIĞIM VE SEVDAM

SENDEN ÇOK UZAKTA ARTIK!!

NEO KLASİK 19.11.09