42
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
3703
Okunma

Hüzün değildir bana sonbahar
Bir gülüştür eylül
Kuş cıvıltılarıyla dolu kocaman bir ağızdan yayılan
Bir geliştir telaşlı ve eteklerindeki eskileri döke saça
Puslu ve ıslak bir dokunuştur ruhuma
Rüzgarlı soluğuyla bir öpüştür tenimi
Dökülür kuruyan geçmişim
Soyunur varlığım aşka
Ölü değildir artık düşlerim
Son bulur gün ışığından kaçıp gecenin karanlığına sığınmalarım
Gece ve gündüz kolkoladır gizemli loşluklarda
İçimdeki üşüten boşluğu dolduran yaz ateşi söner usul usul
Azad olur yayılır loşluğa yüreğimin şarkısını söyleyen iç sesim
Yarım değildir gülümsemelerim
Bin nazla peşimde sürüklenen gölgem bile sıkı sıkı sarılır bana
Kayıp değildir içime yazdığım şiirler
Yaprak yaprak dökülüp saçılırlar dolanırlar ayaklarıma
Ruhum yükseltir frekansını aşka
İçimdeki aşkı anlatan en derin ve en güzel aşk şarkılarını çeker dinletir bana
Kendine ait sokaklarda dolaştığının farkına varır bedenim
Tutsak ve yaralı değildir içimdeki küçük kız
Fonda doğal bir sonbahar senfonisiyle
Yaşamın her karesi yansır gökyüzündeki griye bulanmış beyaz perdeye
Şimdiki andan yansıyan son kareden göz kırpar eylül
Ben soluğumla dökerken yaprakları
Sen soluğunla çek aşkı içine
Ölesiye ve özgür yaşa der...
Uzanıp gözlerinden öpesim gelir gökyüzünü
Ve eylülü...
...
5.0
100% (23)