Sen şimdi
Bilinmeze giden
Bir vapurun kenarında
Gözlerini dikmişken
Kızıl karanlık geceye
Dudaklarının titreyişinde
Düşecek birkaç kelime.

Ah be kara gözüne, can sözüne
Acılara göğüs germiş yüreğine
Vurgun yediğim.

Yüreğimin herhangi bir kıyısında
Gözlerinde yaşlarla
İnen yolcu.
Erken yedim dalgalarını
Kalbindeki küçük yelkenli.

Serçe parmağımdaki bülbül sustu
Gözlerimde açan ağaçlar kurudu

Sen şimdi
Hangi martılara bakıp düşüneceksin
Hangi mevsimin kışını yaşayıp üşüyeceksin.

Eminönü ağlıyor,
Eyüp kuşlarını uçuruyor
İstanbul boynu bükük bekliyor.

Ah be kara gözüne, can sözüne
Acılara göğüs germiş yüreğine
Vurgun yediğim.

Seni izledim, suya düşen damlada
Köşe başlarında bekleyen gölgelerde
Gör beni
Vurgun yediğim
Sabah akşam sensin ekmeğim.

Seni gördüm, kanadı kırık kuşta
Umuduna takılıp düştüğüm yokuşta
Vurgun yediğim
Sabah akşam sensin ezberlediğim.