Bilmezsin nasıl da çatal dilliydi, ayrılık denen yılan
Bitmeyen bir tıslamanın aralığında çaresiz
Ellerim böğrümde kalakalmıştım öylece
Üzüm şırasından mı yapılmıştı pekmez denen şey
Yoksa bağ bozumu hayallerinde gezinen koruktan mı
Kolluk seslerine karışan akşamların zift karasında
Kuşluk vaktine inat edercesine
Boşalmıştı aklımın kadranı yine sensizliğin sesinde
Vur sazın teline hadi
En güzel besteyi dinleyeceksin bu gece

Geçiş var mıdır hüzzamdan segâha hıçkırıklarla
Sazlar dillenirken bir dağ başı kuytusunda
Hangi diyezin saçlarından savrulur fa sesi işveyle
Bir başka çalınacak bu akşam belki de
Makber diye haykıran bir bestede sümbüle
Muhayyer midir gerçekten de kürdili denilenler
Ya da içime kaçan bir nefeste mi saklandı hicaz güfteler...

Kan kızılı bir akşamın gölgesinden tutup da
Çalacaktık ya güneşin vedasını, yol kesip
Dikilip de önüne, dağlar ötesine hicretinde
Yağsız kandillerde titreyecekti nazlı nazlı
Sonra yakamoz saçacaktık denizlere
Taş sektirecektik, tasasız çocuklar gibi
Ya ben ıslatacaktım seni, ya da sen beni
Kahkahalarımız karışacaktı birbirine neşeyle
Yakıcı bir ağustos gecesinin turkuaz eteklerinde
Hani tek tek toplayıp da yıldızları keyfince
Usulca yerleştirecektin gözbebeklerime

Hasretin yakıyor bağrımı kor ateş
Başımı çevirdiğim her yerde dansederken hayalin
Yağmur sonrası toprak gibi, tütüyorsun yüreğimde
Ayırabilir miydik geceyi gündüzden de
Kavşakların çetrefil kesişmelerinde kayboldum yine
Çılgınlık da yaşamın bir parçasıymış
Cinnet nöbetlerinden çıkıp, sana gelirken
Delice haykırıyorum
Bul beni, tenime dokunan ellerin nerede
Bu gidiş öylesine acıtıyor ki canımı
Ben kimim, neredeyim
Cevapsız kalıyor tüm sorularım

Bulutlardan çalarken şafağın duvağını
Selamlayalım istersen birlikte sabahı
Adamım
Şimdi sevmek zamanı...

Eylül GÖKDEMİR... 28.08.2009