Son kez sarılayım boynuna eyy yar,
Ben gidiyorum...
Uçsuz alemlerde bucaklar aramaya...
Savurup durma beni yar,
Sorgusuz deyişlerin anlamsız yollarına...
Uzaklar görünseydi yakınlara...
Özlemler bürünseydi sarılmalara...
Gitmeler dönseydi kalmalara...
Yine giderdim...
Ardın sıra gül serpiştirmiyor artık hayat,
Sözlerin anlamını bilmiyorlar, bu dünya neden rahat...?
Sorulmuyor sevilen gönüllere artık,
Kimse bilmiyor sevginin yolunu, saptık...
Bilinmez yollarda artık gönülden sevenler,
Hiç uğruna canı, canana seçenler...
Aklâ inkâr koyundan sicimle geçenler...
Haksızı haklıya gönülden seçerler...
Hayal kırıklığı demir yolları inşaa etmişler...
Trenleri ters edip vagonlara geçmişler...
O yol senin bu yol benim demişler...
Yolcunun adına sevgisizlik koymuşlar,
Aşkın hurma tadına biberler ekmişler...
Kalbin o güzel şeklini çizik çizik etmişler...


Sevginin adı AĞRI,
Mekânı DOĞUBEYAZIT...