Sükûnet, firuzesi hayyam dumanında,
San ki safa ile merve arası, ılıcık suyunda,
Döner iken yedi kez ilmin kapısında,
Aşk’a huşû düşmüş ben neyleyim...

Sorulmaz, yasak kılınmış bir bilmece,
Herkezlerin içinde iki harfli bir hece,
Kimileri ulumaz der arasın da bin e bir gece,
Döner döner durulur, kalbimde ki sükûnet...

Kamer tek yönde, bir tarafı karanlık,
Şu ecdad-ı umman döner iken, o kalbe ferahlık,
Parlayan göğe rahmet bu muhakkık,
Aynı yerde, aynı gece içinde, yedi katlık, kemâhlık...

Zem demin düşer, ılıcık suyuna,
Bir toprak düşün, kuraklık tek kuluna,
Zemzem deyü yudumlarken içine,
Sonsuzsun, doyumsuz ol yâ râb...

Bir sükûnet, kalabalık seslerden...
Bin müsubet, tek kişilik ceninden...
Yüz alâmet, hırkayı ezelden giyenden...
Sonsuz rahmet, alemlerin rabbinden...

Esen kalın...............
Murat TOPAL