Bir yerçekimi gecesinde
ve güneşin gölgesinde
kalıyorum,




Arşimet yolu
handan sokağı,
numara on iki
birinci sapak




Kenar ve köşeleri eşit yalanmış mektuplar geliyor kutup yıldızından,
Ben okuyamadan kayıyor kuyruk sokumu ,
hiç okuyamadım




Havuzuna sorular yazdığım kadın,
şafağım kuzey denizi tadında
O kadın,
iki saatte dolduruyor haznesini,
bense boğuluyorum


Psişik
karışık pompalıyorum kanımı,
yere paralel raylardan beynime kan vuruyor,
Her bir metre karesine
bir vagon,
dört insan düşer
sen ağlayınca.


Damından yere düşerken serinlediğim kadın,
meltemler estiriyorsun kalbime
On ikinci sapağı dönerken
yaşım otuza denk geliyor,
ben hala soluyorum




Bir yok oluyorsun,
sonra bir yokmuş bir yokuş,
bir yok oluş,
bir dokunuş,
bir yakarış…..


Yedi kız kardeş
ülker sokağında
boğa yıldızında



beklemekteyim selamını