Dünyanın hali bu, neylersin dostum
Malıyla-mülküyle, azan görürsün
Söylemekten bıktım, artıksa sustum
Mukaddes yapıyı, bozan görürsün.

Kendine seçtiği, kötülük rolü
Çamur deryasına dönmüştür gölü.
Onca temiz içki varken alkolü,
İçip içip sonra, sızan görürsün.

Mevla’nın kuluna boldur ikramı
Ayırmadan yutar, helal-haramı
Nedir insanların bilmem meramı
Yasak korularda, gezen görürsün.

Bal sanırsın, zehir akıtır diller
Açmadan yolunur, hoyratça güller.
Gülün kıyameti, o vahşi eller
Baharı görmeden, hazan görürsün.

Doğruluk taslıyor, yanlış sahibi
Hâlbuki kazandan karadır dibi
Sanki seni kendi yaratmış gibi
Kaderini tekrar, yazan görürsün

Her sözün bir yeri, sırası vardır
Kimisi gocunur, yarası vardır
Onuncu köy, sonra neresi vardır
Akgül’ün sözüne, kızan görürsün.

KEMAL AKGÜL(25.08.2009)