Dünya senden çözdüm gönül bağımı
Kime yâr olursan ol bundan böyle
Harcadın gül gibi gençlik çağımı
Yeter şu yakamı sal bundan böyle

Ele gülümsedin, bana hiddetli
Aramızda geçimsizlik şiddetli
Üç talâkı verdim halin iddetli
Medeni durumun dul bundan böyle

Senden gelen hüzün, gözyaşı, maraz
Herkese mi böyle, bana mı garaz?
Bedenim ayakta ruhumda enkaz
Parlak görünmüyor hâl bundan böyle

Onca dert yükledin atmadım hani
Birgün huzur ile yatmadım hani
Varsa da bir tadın tatmadım hani
Acı zehir oldu bal bundan böyle

Sana bağlanmakta olmadı kârım
Günden güne artıp durdu efkârım
Şimdi yüz çevirmiş bir tövbekârım
Seni sevenlerle kal bundan böyle

Sevgin yorgan olsa bürünmem gayrı
Hiç değil peşinde sürünmem gayrı
Daha ortalarda görünmem gayrı
El etek çekerim al bundan böyle

İzbe bir köşeye mitil atarım
Varlığı, yokluğu eşit tutarım
Sanma oyununu artık yutarım
Hileni başına çal bundan böyle

Yere batsın türlü zevkin, lezzetin
Bana lazım değil sahte izzetin
’Denî dünya’ olmak senin özetin
Öte yöne döndü yol bundan böyle

Sana konup göçen bir murad almaz
İki taştan başka eseri kalmaz
Nasibi olmazsa o bile olmaz
Ara ki Akgül ’ü bul bundan böyle

Kemal AKGÜL