gece gözlerinin hapsolan kuytularında sevdamın ışıltısı
ipeğe dolanmış ayaklarında aşk gül kurusu bir pembe
güzün güzelliğinde gül görüntüsüsün penceremde
erkekçe meydan okuyorsun gelen geceyle batan güneşe

nefesinde..nefesinde

karanlığa ezilen yıldızlarla örtünüyor ayrılık
sende kal ve ben her seferinde sende olayım
uzaklarda olsun varsın yalnızlığımız
her gün güneş doğarken sana bürüneyim

sıradışı şarkılar söylüyorum yokluğuna
açık seçik

masallar yaşıyorum sessizce duygu diyarlarında
kavuşmaları sobeleyen hayallerin yalnızlığında ebeyim
hasretinle bezendim ıslak gül yapraklarının dağınık kokusunda
bir kış daha geçerken hayatın baharında
aramıza giren dağlardan, aramıza giren yollardan
kervan geçerken hele de bir küçük kuş öterken cıvıl cıvıl
suyun yüzünde yansıyan ışık varken kavuşma yollarımızda

senin olayım
nefesinde… nefesinde