6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1526
Okunma
Parmak uçurumlarımda nevrotik bir süvari
Şah-este atım…
Bilsen ne uçurumlar sekiyorum,
Ne dehlizler uzuyorum gözlerine bilsen!
Velev ki hüner olsa kalemim
Hüner olsa kelamım
Az gelir…
Gene de,
Şah-este atım “yolunda gerek yolcu”
Heybe tıfıl, zula kesat
Hani diyorum ki;
Yar yoluna vurmalı gene!
Ve kıblemde suretin,
Şahlanıyorum sana varana…
Sindiğin her dağın eteğini üstüme çekiyorum
Nallarım ayak seslerini sürüyor,
Ne güzel!
Perçeminden devalı söğütler sürünüyorum
Saçlarını dişlerime takıyor, çoğalıyorum
Ellerinin tuzuyla içiyorum ırmakları
Umanına varana…
Ne mene bir sancıdır bu, ne rezil!
Parmaklarım (d)üşüyor…
Adın yadında gelen sürç-ü lisan kaygılarım…
Atım yadında aheste…
Halise Balkaş
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz