Ey Ademin veletleri!
Ezeli beşeriyet vasfıyla damıtıldınız
Bilahare fikriniz meyveler döktü salkım saçak
Bir hayvan olasılığı kadar insan iken,
Sıyrıldınız doğrusu…



Şimdi ise en muazzam meşgaleniz;
Kurutmak cibilliyetinizin bereketli topraklarını
En verimli çağlarında çürütmek çapaladığınız meyveleri.
Sizi gidi fikri zehredesi elma kurtları sizi!
Ve meşgaleniz;
Naylon libaslara paha etmek ezeli vasfınızı
Vahim ve matraksınız doğrusu…




Şimdi yalınayak değilsiniz
Üstelik el-pençe divan durduğunuz,
Bina ettiğiniz bu beton yığınları çarpıyorken dimağınıza
Pervasızca yurtlanmaya sırt çevirmeniz yok mu toprağı
Küfre kıyılmazsınız doğrusu…



Sizi fıtratı kayık menfi suretli cık’lar!
Bir daha hangi gezegen sindirir iştahınızı?
Beşeri edeplere teğet geçmemeye durun
Bir daha hangi evrim sağaltır sizi!?


merhaba ey adem kızı kutlarım şiirini
artık o insanların artığıyız
o doğallıklarını da kirlettik
insanlık adına cehenneme çevirmek için hayatıher şeyi yaptık
sevgiyle kal
yine de sen en güzel düşe sakla kendini