bugün şafak anne
karanlığı vurmuş ak yüzüme
bugün soğuk anne!


kaydıraklarından kayamıyorum artık anne
ekşidim ekşiyemeyen suratlarda
bir tuz yarası değil / anlıyor musun anne?
soyuluyorum zamanla..


ne fark eder şimdi mavisini bulsam denizin?
dünya makarasının derdini kesip/ biçmişim
beni yaren edenlerden ne farkın var senin?
bilmiyorsun anne?
bir derdimle bin beterim..


mest etmiyor kuşlar da beni
onun aşkını haram kıldı ya bana dünya
semaya uzanmalarımdan bir yorgan boyu kalmadı umudum
kandırıyorlar mı beni de ?

varoş düşlerimi pır pır uçuruverdi sanki
bir güvercin kadadına takılıp kaldım anne
kanatlanıp uçmak istiyorum
uçamıyorum anne
soyuluyorum
insanlığımdan öteye

katre katre aşkımı çiziyorum
arş’a yükseltip başımı
umudun gölgesine selamımı veriyorum

bir mucize bekliyorum

bugün şafak anne
bugün soğuk



yarından var mı bir haberin?
derimden öteye