KAR YANGININe zaman seni düşünsem Ruhum, çığlık çığlığa bedenimi terk ediyor. Yüreğim garip bir telaş içerisinde acı ile kıvranırken Sanki dünya birden bire tersine dönüp Olası bütün kötülükler üzerime dökülüyor. Bazen, görünmeyen bir el, Yüzlerce el bombasını içime bırakarak Boğazımı sıkıyor, Sonra acımasızca ipini çekerek Beni kan revan içinde bırakıyor. Bazen de nereye gittiği belli olmayan Bir bedevi kervanı kapıma dayanarak Beni zorla bir bilinmeze alıp götürüyor. Acz içinde savunmasız yüreğimden Taşan duygularımı Anlatmaya yetersiz kalan gözlerim, Göllenmiş çukurunda boğulurken Binlerce ahh dökülüyor dudaklarımdan. Ahh! .. Varlığına, gereksiz olan varlığım Ahh! ... Bedenimle bütünleşmiş ‘’ Sensiz olmaz sa ; olmaz ‘’ diyen duygularım Ahh! .. Sensiz hayalini bile kuramadığım anlar Sen olmadan yaşayamam dediğim zamanlar Dokunmaya kıyamadığım yüzün. Nar içindeki tanem, Göz içindeki harem. Dolunayım,yarım ayım,hilâlim Katran gecesi düşlerime akıp gelen Yosun kokulu şiirim. Tebessümümüm mayası,ruhumun kor aynası Ahh benim çöl sıcağındaki kar yangınım Ahh benim yoksul yüreğimdeki en değerli varlığım Gelinciğim, çöl çiçeğim İki dudak arasındaki zehirli gül dikenim. Nerdesin? Bir ses ver, bir nefes al Allah aşkına İyi ya da kötü bir haber sal Sal kii aşkınla nasıl var olduysa Yokluğunda ölsün yüreğim . H.Hande HAGHGOUİ 22.08.2009,c.tesi çengelköy/İSTANBUL |
saygılarımla