bahçedeydik,aynı yeşillikte...
yine düştük derme çatma bubi tuzağına!
toplu halde,yanıyoruz çukurda!
sıcaktan sanma,hataların tekerrüründen!
burası prova alanı,buradayız,
kısmi cehennem!

canımıza ’’tak’’ demiş!
’’tak! tak!’’ seslerine söz ekleyip
şarkımızı bestelemişiz!
mütemadiyen dilimizde...
dua mı,bilinmez
söyleme delisiyiz,buradayız,
kısmi cehennem!

bir zaman bir ibriğimiz vardı.
meclisimizin tam ortasındaydı!
gözyaşlarımız,şıp şıp biriktirdiğimiz!
ağlama duvarına niyetlenip
çukura dizilmişiz,buradayız,
kısmi cehennem!

güneşi gırtlaklamış ’’ay’’larız!
müntevilerin tıkıldığı zulayız!
ateşimiz çıksın diye tebeşir tozunu
topaklayıp geveleyeniz!
aslımız ibret,tam üstüne basmışız!
buradayız,kısmi cehennem!

bilinebilirlik,afyon,tek yutmayanız!
asit yağmurlarını içiyoruz biz!
namımız kemal,bu yüzden gizleniyoruz.
topraktan geldik ki toprağa giriyoruz.
tuzağa, ’’ilahi son’’ diyenleriz biz!
buradayız,oraların son durağında!
kısmi cehennem!

yarına kaçmıyoruz buğünden.
yanacaksak talim ediyoruz.
terbiyesizleriz,birbirimizi terbiye ediyoruz!
baykuşlarımız var tepemizde,gamlı,
artık aramıyoruz,aranıyoruz!
buradayız kayıpların kaybında,
kısmi cehennem!

dünya çiftliğinin bahçesindeydik!
düştük bubi tuzağına!
ehlileştirilmek istemeyiz,ehil olmanın derdindeyiz!
buradayız,kısmi cehennem!