Kimseler almadı kırkta birini
Derdimin zekatı elimde benim
Nasıl temizlerim derdin kirini
Umutlarım akan selimde benim

Paylaşamaz oldum acılar seni
Yine ayrı koydun dostlardan beni
Neden üzüyorsun hasta bedeni
Eğrilik doğrulmaz belimde benim

Dostlarla bulanık sular içerim
Gözüm kan ağlıyor yanar içerim
Kışlardan farksızdır ayaz içerim
Yazlarım hep esen yelimde benim

Elim şakağımda hayale daldım
Dost dost diye ben ne kapılar çaldım
Kırk dostun içinde çaresiz kaldım
Acılar saklıdır telimde benim

Göçmen kuşlar gibi uçar giderim
Buralarda durmam kaçar giderim
Bülbül olsam bağdan göçer giderim
Umudum kalmadı gülümde benim

Gönül sazım durmaz yine çalarım
Tellerden dostlara selam salarım
Dertlerden bulandı berrak sularım
Balık yüzmez oldu gölümde benim

Sırtımda yamalı kırk yıllık hırka
Saydım dertlerimi çıkardım kırka
Kimisi sarılmış kalınca kürke
Gezip duruyorlar yolumda benim

İşte gidiyorum kalmaz izlerim
Genç yaşımda tutmaz oldu dizlerim
Yataklara düştüm ağlar sızlarım
Dermanım yok elim kolumda benim

Yürü gönül yürü durağın yakın
Faydasız kullardan uzak dur sakın
Musalla taşında etrafa bakın
Hiç ağlayan olmaz ölümde benim

Zeki Tombul üzmez insan olanı
Daha söylemedi hiçbir yalanı
Görmedim dünyada derdim alanı
Ağırlık olmasın salımda benim

Zeki Tombul