sahi,
hiç düşündün mü o sözleri/söylerken,
bir yabancı dokunuş gibi

ya da keşke söylemeseydin,
vermeseydin ellerime
bir yalandan müstehcen yeminleri..


boynumda bir sicim,yağmurlu gecelere bağlayan
tozu,dumanını sen eylemiştim bir zaman
açtığım gözlerimin kaşıntısı hep sana dairdi sanki
bir kirliliği vardı sen_li aşkımın
mirası rüyalarda hayallerim,o da yerden yere,
bir karabasandan sıçrayan
beni sen-li,sensizliğe bağlayan


yürek bir avdet halini,kumdan ev yaparcasına körükleyemedi
kim bilir?
sen ki,
açtığın dehlizlerin sahibini oynardın
paşaydın,emirlikti sanki yalandan boykot hallerin

ben hep mahmur,aşk-ı mahkumiyetimle
aldanışlarımın derecesini düşünmeden
perdeyi çekmeni bekledim..


savruk gülüşlerden bir anlam çıkarmalıydım belki
fakat olmuyor/
aşk-ın aptal hali,
gerçeği kabullenmiyor
ya ben sevdim,ya sen sevdirdin kendini
göbeğindeki çukura,
bir fener tutmadım sayma
o kadar bantladım gözlerimi
müzmin ihanetlerini,katmer katmer giyindim üzerime..


ığıl ığıl sokuluşunu düşünecektin bir an
utanmazlıklarını bir bir kurban edecektin,sıyıracaktın aşkTA kanı
mahremini düşünecektin,umarsızca çıkan sözlerinin
soydukça yeminlerini,giydirecektin
öyle kolay söylenmeyecekti/hayaller
tekerrürü olmayacaktı müstehcen yeminlerinin


mavinin büyüsünü benimseyemedin
bir beyazlığın nurunu gölge ettin
boğuşur olduk,artık son damlasındayken düş kırığının
aşkımızı bir sabun,bol köpüklü suyla mı yıkayacaktın?
şairliği hâlâ üzerindeyken/meleklerin
marifet değildi,ettiğin yeminlerin
çocuk da değildik ki artık


yoktu yere düştüğümüzde "uf" olmuş diyecek birileri..

...