Takvimlerin yaprağı usandı her güne not düştüğüm için;ama yoksun...

Hayat bile bıktı benden,çekilmez olmuşum;yine yoksun,

Dikleniyorum sensiz her güne,gölgeme kurşun atıyorum,

Hani içimde sen olmasan bir kurşunda bana yakışırdıya...


Sana meyilli sevdalarım;her kıvrımında bir girdap,

Düş yığınıma düşsen diyorum,kar tanesi sade beyaz,

Bir yusufcuk uçursan avuçlarından,baharı müjdelesen yem yeşil,

Kavruk bir hasretle yere düşen sarı son bahar çürümeden,


Ne yanıma dönsem,düş gezgini...hangi kapıya dayansam, umut törpüsü,

Bütünüyle kaybetmeden umudumu,bir melek süzülse gökten,

Seni müjdelese; iki elim iki yanıma ayrı ayrı düşmeden,

Bir elinde gül ,bir elinde bir şiir sabaha sesinle,bana gelsen diyorum,


Hadi dünya yuvarlak,kendi ekseninde dönüyor aynı yere geliyor,

Hayatın şekli nasıldırki;dönüp dönüp aynı yere getiriyor,

Hadi her buluş milyonlarca,milyarlarca,hesapla bulunuyor,

Bende hesap yapıyorum her gün;neden hep aynı sonuç çıkıyor,


Elim tetikte,sırtımı yasladım duvara,bekliyorum..

Sen gelinceye dek,her günü anlından vuracağım

Yokluğun ağırlaştı iyice,aynalar pas aldı,gittin gideli,

Zaten okadar zayıfladıki bakışlarım,nekadar baksamda kendimi göremiyorum,

Bir dönsende hiç olmadık anda... görsen diyorum.