2009
Bir Kısa Kumpanya
Numan Kambur


Buz gibi ayakların bir mermerin üstünde
Donmuş parmakların nokta nokta iğnelenmekte
Kapkaranlık gecenin içinden gelen bir rüzgar
Soğuk, uğultulu ve sert
Geçen günlerinden misal alıp,
Saçlarından götürmekte.

Bir yerlerde sabah olduğunun farkında beynin
Hatta bir yerlerde baharın geldiğinin ,
Bir yerlerde doğan yeni bir bebeğe özenen
Nefsine yenik ruhun titremekte.

Film şeridi gibi geçmiyor zaman,
Koca hayattan çıkan
Kısa bir kumpanyadan ibaret,
Yazarı anonim, müzigi anonim, yöneteni anonim
Tek kişilik dev kadron da
Bütün figüranlar etrafın da pervane.

Onca ezberlenmiş kurgulardan
Sonu belli oyunlardan biri düşmedi kadere,
Koca dediğin hayat ta zaten ,
Kelebeğin özendiği kadar,
Ve özendiğin kadar kuru bir meşeye

Neye göre geçiyor zaman,
Kavramlardan oluşan sözcükler niye,
Sana göre hızlı olan o zaman
Çok yavaş toprağın altında bekleyene.

Ölümle arandaki ince çizgi nerede ?
Kalın bir fren pedalına sıkışmış durur belki de,
Olabilir mi terasın caddeye bakan bir köşesinde,
Ya da kesişmeyen rayların toprakla kesiştigi yerde,
Denizin dibinden çizilmiş olmadığınıda hangi cüretkar söylemekte!

Bu kadar basit bir denklem hayat,
Abartıp ta hırs parantezlerine almak niye?
Hayatı bol sıfırlarla genişletip
Sonra sevdiklerinle bölmek niye?

İki heceli bir kelime durur karşında,
Rüzgarla öpüşürken bile ,yakın olamazsın onun kadar
Ne zaman çalacagı belli olmayan bir zil için
Çıkıp yakmaya değer mi sınıftan, bütün emekleri

Sürekli birine göre fakirken, zenginliği
Sürekli birinden hakirken, üstünlügü
Sürekli birinden günahkarken, sevapları
Neden kullanırsın böyle hep, kendini abartmayı

Ayakların mermerde olacak, alnın da kıblede
Ellerin bedenine bağlanmıs, çürüyecek kuru bir bezle
Kapkaranlık geceden gelen bir rüzgar
Soğuk uğultulu ve sert
Geçen yıllarından misal alıp,
Bedeninden nokta nokta götürmekte...

Genişlettiğin sıfırlar kadar geniş olmayacak meskenin
Ama böldüğün sevdiklerin kadar kalabalık...Orası kesin..

03.05.2009 Pazar

03.46