Umuda Kaçış
Numan Kambur

Soğuk sürekli,
Rüzgâr sert ve inatçı,
İliklerime işlemiş sanki yağan her bir kar tanesi,
Nefsim bile sıkıcı buluyor halimi
Değiştirmeli baştan aşağı
Değiştirilemez denilen her şeyi.
Gitmeli birileri...
Ya da ben gitmeliyim.
Gelmeli biri...
Ya da ben beklemeli.
Bir şeyler değişmeli,
Hayat aynılaşmaktan vazgeçmeli.
Farklı kelimeler üretmeli beynim,
Sıcak daha çok yakmalı,
Soğuk zaten arttırmakta titremeyi.
Eylül ya da nisan gelmeli,
Ya ocağın ortasında, ya ağustosun başında takvimim,
Ne bir ileri, ne bir geri.
Saçma kelimelerim olmalı,
Kendimle şifreli konuşur gibi.
Kimse anlamamalı,
Ama herkeste merak etmeli.
Kuruntularım olmalı benim.
Korkak insanlar gibi ürkmeliyim.
Bağtıllar edinmeliyim belki de,
Hayatı değil de,
Takmalıyım kafama, nalı, aynayı ya da kediyi
Farklılaşmalıyım artık,
Kendime hediye etmeliyim kestiğim ümidi.
Yeni bir yolu bulamazsam
Yeni bir yol yapmaya yeltenmeli.
Benden yaşlılarda var,
Ve ben sürekli birilerinden daha gencim.
Hayata bir virgül daha atıp,
Noktayı biraz daha ertelemeli.
Keşkekoliklikten vazgeçip,
Umuda doğru sarhoş olmalı,
Bir gün bunu yaparsam eğer
O gün takviminde miladı olmalı.

Yarına daha bir gün var...

00:11 13.08.2009

NK