Bir gün aslan toplamış bütün ormanı
Kalmamış artık onunda krallığa dermanı
Demiş ey ormanın gerçek sahipleri!
Yakındır ecelim bırakacağım artık ipleri
Bulun kendinize yeni bir kral
Düzenli yaşatmak için o da bulsun size bir kural
Ararsanız yokluğumu huzursuz yatarım
Ben öldüm kurallarım ölmesin diye şu hayvanları atadım
İridir yarıdır korkasınız diye atıyorum ayıyı
Düzene karşı gelene versin gereken cezayı
Yükseklerdedir diye atıyorum şahini ,görsün uçanı kaçanı
Bilsin birbirinin ardından haince kuyusunu kazanı
Atandı olan bitenden haberdardır diye yılan
Her taşın altından çıkmasıdır onu bu göreve lâyık kılan
Son olarakta atıyorum kırgınlık olmasın diye tavşanı
İyi kalplidir açık sözlüdür mükâfatlandırır her barışanı
Pür dikkat kralını dinlemiş bütün orman ahalisi
Baş göstermiş aslanda ölümün nevalesi
Beklenen gün gelmiş aslan nihayet göç etmiş
Bunun üzerine orman kırk gün yas etmiş
Ayı sıvamış hemen kolları bağırmış ahaliye
Bundan sonra kralınız benim bana itaat edeceksiniz diye
Emirlerime boyun eğmeyenin de vay haline
Yılan atılıp ortaya bağırmış boynum yoktur benim olsa da eğmem kimseye
Kendini kralmı sandın çıkınca kürsüye
Gözü pek şahin boş mu dursun var ya onunda krallıkta payı
Oda dalmış tartışmanın ortasına eline aldığı gibi sopayı
Durun kavga etmeyin diye karışacak olmuş tavşan lafa
İtivermiş hemen üçü de onu arka safa
Başlamış günler taht kavgasıyla geçmeye
Ormanda ne eski huzur kalmış ne eski neşe
Bir gün sinsi yılan çıkarmış taşın altından kafayı
Yere serivermiş bir ısırıkta dağ gibi ayıyı
Keskin gözünden hiçbir şey kaçmayan şahin
Değerlendirip fırsatı kapmış yılanı, lâkin
Gözünden kaçan yılanın zehiri olmuş yokmuş dermanı
Bu büyük hatası da olmuş şahinin ölüm fermanı
Sonunda taht yine kalmış tavşanın iyi kalbine
Oda kırdırıp göndermiş tahtı ormanın kalbine
Sonra da bağırmış çıkıp kürsüye
Kardeşlerim bir şans verelim demokrasiye
Kurallarımızı koyalım güzelce yaşayıp dost kalalım ölesiye...