93
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
3776
Okunma
Bulunmadı çaresi, benimki dil yarası,
Susayan şu gönlüme yağmur gibi doluver.
Sevdi de oldu gönlüm, gönlünün maskarası,
Dinsin yürekte hasret, misafirim oluver!
Kalp göze amadedir, göz gördüğünü sever!
Söküp atamıyorum, beynimin çarkındasın,
Çıktın gönül çizgimden, arzunun arkındasın,
İnkâr etme gül yüzlüm her şeyin farkındasın!
Gel muhabbet bağıma, istediğin gülü der,
Kalp göze amadedir, göz gördüğünü sever!
Hiçbir yürek dayanmaz, vefasızın cevrine,
Akıl ermiyor artık, ahir zaman devrine,
Kimse yetişemedi, bu dünyanın fevrine!
Gel bülbül ol bağımda, şakıyarak ötüver,
Kalp göze amadedir, göz gördüğünü sever!
Gülistanımda gülsün, yaprağındaki harım,
Güz gülleri kurutur, olsana nevbaharım,
Yüreğindeki közüm, dudağındaki harım!
Ne olur bir kerecik, yüreğimde bitiver,
Kalp göze amadedir, göz gördüğünü sever!
Niye hep hercaisin, bakmazsın encamına,
Pes ettim ben önünde, tüm âşıklar namına,
Didene dil besteyim, hastayım endamına!
Şu garibin küllenen, bacasından tütüver,
Kalp göze amadedir, göz gördüğünü sever!
Bedestanda gül bitmez, yoktur Ümit’im çare,
Aşkından pervaneler, tek tek düşerler hare,
Dil gir olalı kalbim, yokluğundan avare!
Sana açık pencerem, çık gel hadi bu seher,
Kalp göze amadedir, göz gördüğünü sever!
Ankara – 05.08.2009
Ümit Zeki SOYUDURU
Gül yaprağındaki bir tür beyaz böcek.
Sıcak, kızgınlık, yakıcı.
Şiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç İNAL Hanımefendiye sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
5.0
100% (39)