Deyivermişler zamanında;
Aynı toprağa emeklerini akıtanlar,
Gönüllerini verip, şarkılar yazanlar
Doğup, yaşayıp ve ölüp aynı topraklarda
Arka arkaya, yan yana oturanlar
Ayrıldılar mı bir kere,
Bilmem kaç ama kaç sittin sene
Gelemezler bir araya diye
Bu söz ki maalesef doğru
Bu tavır ki tamamen saçma!
Soruyorum sizlere;
Uzlaşamadığımız nedir şu fani dünyada?
Farklı mıyız ki birbirimizden?
Aynı şeylere farklı isimler vermemiz mi sorun?
Şayet o ise, bulunur elbet bir çözüm
Kültür aynı kültür, toprak aynı toprak;
Neredeyse aynı genetik yapılar,
Ve aşk…
O bile aynı!
Açalım sınırları.
Körler dünyaya hafıza deyip,
Bizleri sağır sığırlar sansalar da
Gelin unutalım geçmişi,
Çünkü farkımız yok birbirimizden.
Ve var oldukça şu dünya,
Olamayacak asla!
Ne kadar konulursa konulsun,
Yasaklar ve sınırlar;
“O kötü, o öcü” diye,
Farkımız yok hiç birbirimizden!