Sensiz kalışımdan korkarak
Gözlerini biriktirdim sinemde
Bir annenin yavrusunu ilk kucağına alışıdır
Uzaklardan bana o bakışların
İşte o kadar heyecan ve öyle bir kalp çarpıntısı
Ne gariptir sevmek gurbette
Damarlarımı sıkan hasretinle birlikte
Bilirim tutamam, dokunamam tenine
Yasaksın ebedice
Vurulduğum günden beri o muazzam esmerliğine
Sancısın beni tutan, en olur olmadık yerde
Bilmiyorum bu kalp beni daha ne kadar taşır
Bu günaha kim alışır
Benden bu kadar, pes ettim
Benimle birlikte pes etti yastığım
Gözyaşlarımı silmekten yana oda vefasız şimdi
Sen diye sarıldığım Ah! Günahım
Meğer ne zormuş kaçıp kurtulmak
Her gece vicdanıma yazdığım satırlar
O bırakıp gittiğin yeri silemem hatırdan
Hangi şiir ülkesi
Hangi dost kucağı
Kim dinler ve kime dökülür bu ızdırap
Paylaşıldıkça küçülürmüş acılar
Beni dinlermisin rengi sarıya çalan duvarlar
Sen! Peşinden koşmaktan yorulduğum
Ve hayat benden bu kadar