Yokluğumda resim yapmalısın
Her yanın boya olmalı
Sen boya kokmalısın
Ben şiir yazmalıyım
Seni anlatan

Sen şiirlerimi boyamalısın
Pendülündeki tüm renkler ben olmalı
Boyalar ben kokmalı

Kentler çizmelisin tuvallere
İçinde insanlarıyla birlikte
Sevgiye hasret kentler
Tuvaller boyu
Surlarla çevrilmiş
Orada hiç ayrılık olmamalı

Sonra birde boş kentler
Birilerinin gelmesini bekleyen
Yokluğunda o kentte sadece sır olmalı

Bir bebek çığlığı çizmelisin
Kokunu andıran
Ben giderken bebek kokmalıyım
Yokluğumda sende saf sabun kokmalısın
Her temiz düşüncemde seni hatırlatan

Yokluğumda varlığımı daha çok yaşamalısın
Belki yitik bir adada kavuşmalıyız
Kim bilir
Belki de hiçbir yerde kavuşma olmamalı
Hüzün kokmalı tuval
Belki resimlerinde insanlarda olmamalı
Kentleri dolduran

Gittiğim yerde çocuk doğurmalıyım
Küçük bir kız çocuğu
Beni andıran

Belki artık ben bebek kokmamalıyım
Sende sabun kokmamalısın
Temizliği anımsatan

Serap Baycan