27
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2161
Okunma
Ben kafesimin içinde,
Zavallı bir minik serçe!
Hayalimdir hep uçmak,
Mavi gökyüzüne özgürce.
Ne güzel uçabilmek!
Gökyüzüne ulaşmak.
Kanat çırpmak sonsuzluğa,
Özgürlüğe adım atmak.
Es rüzgar! Deli deli es!
Kır kafesimi, kır parçala.
Haydi! Daha daha es
Kavuştur beni bulutlara.
Ben uçamam ki ama!
Kimse öğretmedi bana
Alışmışım kafesime
Dünyayı görmedim hiç özgürce.
Doğduğumdan beri hep bu küçük dünyamda
Yalnız yaşadım, ürkerim alışamam.
Annem babam olmadı hiç benim hayatta,
Hep yalnızdım. Ürkerim alışamam.
Kayalıklarda bir kartal gibi
Korkusuzca yaşayamam.
Ben alışmışım kafesime
Başka yerde yapamam.
Serap Baycan
1991- ANKARA