sabret..

az bekle uzaklardan gelmemi
sen ki,son anda çıkan bir gemi
üryan esaretin,rıhtımını soyunma vakti
az bekle,hâl med-cezir hâli..

sabret..

günlerimi sayamıyorum,
elma şekerleri tükendi ellerimde
mutsuzlukla besleniyorum
ahret sorularını biriktirip
kucağına seriyorum

sabret..

sensizlikle boğuşuyorum..

boynu bükük,eğimine yerlere yatar yüreğim
bitirişlerimin her başlangıcı,yüzgecinde mavinin
toprak oluşlarımın,yağmurla dansını unutmuyorum ki
yalnızca,uzaklardan seyrediyorum seni..

sabret..

sevimsiz silueti var gölgemin
çok korkuyorum kapıyı üzerime kapatmandan
yüzüm ağlarsa,dindiremezsin yağmur damlalarını
çok şey var daha çok şey
direniyorum

sabret..

bekliyorum..

gözlerinin tül örtüsünü kapatsan
belki ama belki,
bir aşk kadar gerçek olunabilinir miydi ?
tortusu kalır mıydı bütün güzel aşk şarkılarının?
ya da sen bekle beni
bakarsın biz oluveririz yeniden
üzerine bir yabancı geçirmemişken

sabret..

aynı telaşları biriktiriyoruz bu oyunda
bir el borcum var sana!
emin ol gelirim üç güne kalmaz
sen maskeni çıkarttığında


sabret..

belki sabretmenin bir hayrı vardır sana/bana?
yüzümüzdeki aşk boyasını unuttuğumuzda..