Baktığımda aynaya, beni gösterir bana
Hareketlerim canlı, bedenim cansız onda
Konuşurken izlerim, sessizim ben aynada
Kendim kadar görürüm, ben kendimi aynada

Baktığında gösterir kendi kadar bölümü
Kırılsın istemezdim bilmezsin üzüntümü
Gönlüm razı olamaz biri bin gösterirse
Bilirim kırılmıştır bin parçadır o ayna

Tüm görürsün kendini hacmin kadar aynada
Ayrılırken kaybolur, varsın bakıldığında
Hafızası olsaydı paylaşılmazdı ayna
Pahalısı eskisi paha biçilmez ona

Kraliçe, krallar, sultanlar, prensesler
Ne cariyeler gördü, ne güzeller bakındı
Han, hamam sefaları süslenen o güzeller
Giyinik ya da çıplak, o ne endamlar gördü

Entrikaları sonsuz ne dolaplar çevrildi
Ne büyüler yapıldı, ne medetler umuldu
Hadsiz hesapsız sırlar hikâyeler masallar
Yaşama şahitti o ne gizemler sakladı

Gördüğüne şahitti dili olsa konuşsa
Duyulan konuşulan dili olsa anlatsa
Yüz yüze getirir o herkesi kendisiyle
Aldığını yansıtır, yansıyı yansıtana

Gördüğünü göstermez asla bir başkasına
En güvenilir dosttur, o herkesin sırdaşı
Ulaşılmaz sırrına kırsan da aynaları
Sırrını sağlam saklar, göstermez başkasına