Ömürlerimizin kesiştiği
Hani benim yağmurdan kaçarken
Bir saç, bir bakış altında sığındığım
O bedbaht zamanda
Kimseler cesaret edip değemezken yaralarıma
Sen deliler gibi sarmıştın beni kollarına...
Ne dünün yangınına takılmıştı sevdan
Ne yarınlı tasalara, farazi korkulara...

Sevmiştin işte. Her şeyinle.
Sadece, basitçe sevmiş...

Anlamıydım hayatının belki,
Oysa biliyorduk ikimizde
Anlamsızdı bu dünya...

Şimdi iki yıpranmış ömür
İki yıpranmış yürek...
Birde deşilmiş yaralarımız kaldı yanımıza
Yalnızlıklar tüketiyoruz
Birbirimize hayaller boyu uzakta...

Bunca gönül harbimizin
Bunca kırgınlıklarımızın ardında
Bilmelisin ki semaya uzanmayı unutmuş ellerim
Uzun bir aradan sonra yeniden yöneldi Mevla’ya
Ve birkaç cümle fısıldadı yüreğim
Sonra bir sigara yakıp ağladım
İlk defa içinden ben geçmeyen bir mutluluğa
Senden borç alıp geri ödeyemediğim
O gülümseyen kadına...

Kelkit - 2009