9
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1463
Okunma
Aşk gece düşerken damla damla yastığa,
Ten titremeleriyle ritim verir karanlığa.
Makam nihavent.
Mevsim hep güz kesilir geceleri.
Yine karanlığın dilinde ayrılık nağmeleri.
Ayrılık edepsiz,
Anadan doğma ulu orta kol gezmekte.
Nede nursuz yüzü,
Bir avuç geceyle kan bürümüş gözü.
Hele birde çuvaldız gibi batmasa sözü.
Bu ayrılığı ne yapmalı.
Atsan atılmaz mı
Satsan alan olmaz mı.
Aşkın temelini kurmalı taş üstüne taş duvar,
Adam gibi sevse iki yürek ayrılık mı doğar.
5.0
100% (3)