Ölüm giydiriyor geceler vuslatsız sabahlara
Sessiz çığlıklar büyütüp içimde
Yine içime dolduruyorum…
Kangren uykulara tutulmuşum
Bölük bölük olmuş düşlerim…
Ne zaman uyusam
Kabusda yanıma uzanıyor,
Onunla yatıp onunla kalkıyorum.

Nasıl bir can çekiştir ki bu,
İçimden dışıma liğme liğme
Her zerreme kahır biçiliyor.
Ve özlüyorum toprağı
Bir kere düşmek için acıdan yatağıma…

Ben seni sevmiştim
Ekmeğim suyum gibi…
Artık ekmek ve su koymuyorum ağzıma
Açlığa bıraktım sevdamı
Yalnızlık kaldı benim payıma…
Senli kadehlere doldurup onu içiyorum.

Gittiğin yollardan
Sızlatan rüzgarlar esiyor şimdi.
Hani düşlerimi sererdim ya denize
İçinden sen geçen düşlerimi,
Şimdi o denizlerden
Kahır gemileri yol alıyor,
Ben onların yükünü boşaltan hamal oluyorum.

Eskiden kelimelere gebeydim
Şimdi hüzünlere…
Senin için binlerce yıllık aşk türküleri çalardım
Şimdi mızrabım ayrılık diyor…

Hangi ayrılık güzel be gülüm!
Ayrılık değil mi adı?
İster gülerken söyle
İster ağlarken…
Cenaze marşını çalar gibi
Henüz ölmemiş bir insanın…
15.07.2009-08:00