Yangınlara yas var, matem güllere,
Böyle mi olurdu, düşmek dillere?
Okudum, üfledim belki bin kere!

Bilemedim bu sevdayı ezeli,
Gönlümüz mü seçer acep güzeli?

Gönle güven olmaz, eser rüzgarla,
Yokluğa bırakır, yağan her karla,
Zamansızca gelir, hep dalgalarla;

Dayanacak hangi kıyı bulunur ?
Arzusu ölümle ancak son bulur.

Oyun olmaz, inanma sen gönlüme,
İkimizi birden götürür güme,
Huzuru beklerken, boğar da gama;

Gün gelir, kaçacak yer bulamazsın,
Gönül bu, kimseye anlatamazsın...

Çok zamandan beri açık aramız,
Kapanmaya yüz tutuyor yaramız,
Elimiz de kalan tek hatıramız;

Bir sevdaya diktiğimiz kızıl gül,
Ve dalına konan bir garip bülbül.

Gözüm güllerdedir, kulağım seste,
İçime çekerim her bir nefeste,
İşim yok, daraldım artık kafeste!

Bir celsede, azat ettim gönlümü,
Yaşıyorum, arta kalan ömrümü...



Hayrettin YAZICI