Kaç tünelden geçtim, sonunu göremediğim
Ve kaç yol eskittim, vuslatı ararken.
Zamanın tellerine takıldı yüreğim,
Seni benden çaldı, beni de senden!

Umutlar tesellisi oldu yarınlarımın,
Bir güvercin aklığında sabahlarım.
Yosun kokulu geceler misafirken odama,
Derin boşlukları ilaç diye sardım yarama...

Sol yanından vurulmuş yaralı ceylanım şimdi,
Kanlar damlıyor ruhumdan bir su misali.
Bir çınar altında titrerken yapraklar,
Yüreğiminde akıyor yakıcı ırmaklar...

Her durakta karşıladı, özlemin bedenimi,
Ruhuma üfledi, hazan mevsimini.
Güllerim dalında, bülbüle hasret soldu,
Ufkumda doğan güneş, karanlığa gark oldu...

Yokluğunun sarmaşığıydı ayaklarıma dolanan,
Ve hasretindi her köşe başında karşımda duran.
Sensiz aldığım her nefes boğazıma dizildi,
Bu kara akşamda kalktı ayrılık treni...

Ancak seninle yaşlanırdı bu beden
Ve seni severken ölecek bu ten.
İlk nefes gibi, seni çektim içime,
Sonsuz hayat gibi doğacaksın ömrüme...
10.31.2006