Bütün garp yekvücut olmuş, mayın tarlasında,
Haçını çiziyor mukaddes toprağımın ortasında.
Toplar, tanklar, tayyareler, füzeler, bombalar,
Yine benim mukaddes toprağımda akşamlar.

Saflar karışmış, uyanık yok âlemi İslam’da,
Hak ile bâtıl bir olamaz bizim ilahi nizamda.
Müslüman’ın hatasını yine kardeşi düzeltir,
Hakkı hâkim kılmak için ölünceye dek diretir.

Kâfirin menfaati için birlik olmuş, bütün ecnebi,
Bu halimizi görseydi yüzümüze tükürürdü Nebi.
Araplar bir yana, Türkler bir yana saflar karışık,
Kâfir; birbiriyle ne kadar çekişse de yine barışık.

Kıran kırana bir dünya savaşı var omzumuzda,
Uçaklar, füzeler uçuşuyor; bulanık kafamızda.
Sen müttefik dedin hemen aldın kâfiri kucağına,
Sen sorumsuzca kondun pişirilmek için ocağına.

Menfaat deryasına dalan ecnebinin kirli sesi,
Bu vahşi körfez harbinde bütün ölüsü gidesi,
Yağmur misali bombalar yağar sicim sicim,
Körpecik kuzusuyla vahşice öldürülür bacım.

Memeden kesilmemiş bebekler, ölen aksakallılar,
Uçarak şehit olup ecdadımın toprağında kaldılar.
Bugünün müttefiki mâzide senin baş düşmanındı,
Düne kadar seni parçalamak için planlar kurandı.

Hak ile bâtıl asla bir olamaz, dünyanın her yerinde,
Bu inancı bulacaksın, Yüce Kur’ân’ın her emrinde.
Sen; onun dinini kabul etmedikçe kabul etmez seni,
Ebedi düşman ilan eder kendine Müslümanım diyeni.

Konya/1991