Biliyor musun sevdiceğim,
Hiç gözüm kalmadı ayrılıklarda
Biten sevdaların ardından.
Ne bakışlarım dondu,
Ne yüreğim dağlandı
Ne de bu kadar zor geldi
Senden önce vedalar...

Gel-gitleri yaşamadım,
Bırakmadım kendimi hiç
Karanlığın koynuna
Ve hiç çaresiz kalmadım
Sende kaldığım kadar.

Diyemedim;
Ne sana git,
Ne kendime kal diyemedim.
Yanımda ol, bırakma beni sensiz
Demek istedim beceremedim.

Diyemedim tut elimi
Kurda kuşa yem etme
Al gözlerimi gözlerin olsun
Diyemedim...

Oysa ki; sanaydı şiirlerim
Ve sanaydı, sabaha uyanan rüyalarım.
Sana, aşkına, sevgine,
Ve yüreğineydi özlemlerim...

Şimdi gidiyorum istemeden
Veda ediyorum sana
Sabrını denemeden.
Evet sen, sen hoşça kal sevgilim,
Hoşça kal...

Ne anlayış,
Ne iç çekiş olmasın bu ayrılıkta
Gönüller bir,
Duygular perişan olsun adım/ız...

Rukiye Çelik/2007