1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1137
Okunma

NOT: güzel bir havada, ceviz ağacının altında,
yanlızlığımı dinlerken birden hava kapandı,
şiddetli rüzgarla beraber yağmur yağmaya ,
ağacın yaprarkları korkutucu bir şekilde hışırdamaya,
cevizler ağaçtan patır patır düşmeye başladı.
ve biraz sonra hava birden düzeldi
ortam sakin bir hal aldı.bende o an hayatımızın akışını ,
yaşamımızı bu durumla özdeşleştirdim.
o an hissettiklerimi bu şekilde anlatmaya çalıştım.
Ey, o dallardaki güzel yapraklar
Ey, o dalların gövdesine sarıldığı güzel ağaçlar
Ey, o ağacın köklerini saldığı güzel topraklar
Ey,onunla kendisini bulan saf,temiz sular
Hep beraber olmuş
Birbirinize sarılmışsınız
Bir bütün olup doğayı canlandırmışsınız
Ama belli bir endam ve nizamda kalmışsınız
Kimse sırasını şaşırıp görevini aksatmamış
Sular sel olup toprakları önüne katmış
Ağaçları kökünden koparıp birbirine çarpmış
Ağaçlar topraktan
Dallar ağaçtan
Yapraklar dallardan ayrılıp etrafa saçılmış
Sonra sular durulmuş
Toprak olduğu yerde kalmış
Toprağın üzerinde ağaçtan dökülen tohumlar
Toprağa tekrardan sarılmış
Topraktaki su tohuma filiz olduğunu hatırlatmış
Tohum; toprak ve su ile hayata yeniden bağlanmış
Yaprak dala ,dal ağaca bakmış
Ağaç köklenip toprağa sımsıkı sarılmış
Toprak kendini oradan oraya taşıyan su ile
Birlik olup ağacı canlandırmış
Çünkü hayat bundan ibaretmiş
Bir sıkıntı bir selametmiş
Bu hayatın bağı da gerçek AŞK mış
5.0
100% (2)