İnsanız nihayet.! bir pıhtılık kan,bir hakir su.
Dünyaya gelişimizin ilk izharı,ve dünya denen istasyon içinde beyhu de uğraşlar içinde dönüp duruşumuz.İlim deryası içinde oluşumuzun farkında olmadan ,tıpkı deryeda yüzen balığın deryanın farkında olmayışı gibi.
Ki öyle bir ilim bahşedilmiş ki insanoğluna melekleri kıskandıracak kadar büyük.Bir Evliyaullahın talebeleri dahi bir yerden bir yere uçarak tayyumekân ettiğinin ilmi,nefis emaresine herzaman galip gelen bir sıradan şahsın bile gözünü kapatıp,mânâ alemini seyrettiği ilim,vaaz verdiği kürsüden kolunu uzatarak “Yetiş ya hazret !himmet et “ nidasını duyduğunda gemiyi kurtaran ilim,Hazreti Yusuf A.S ın sabrı ile bir kapıda kırk yıl kalarak “Hamdım piştim Elhamdüllillah” dediği ilim,
Sevgili Peygamberimiz iki cihan nuru,âlemler onun yüzü suyu hürmetine yaratılan ve nihayetinde bir insan olan ve insan oğluna bahşedilen Hz.Muhammet S.A.V efendimizin ilmi,ve Hadisi Şerifine mazhar olan,Cihan Padişahı iken Ebul Vefa Hz.lerinin kırık bir tahta kapısından içeri girmek için destur istediği halde izin verilmeden geri döndüğü,”Bunda da bir hikmet var lalâ “ dediği ve üzüntüsünü sadece hikmetine yoran cihan padişahının aldığı ve ona verilen hocalarının ilmi,
İnsanoğlu ve hihayetinde biz insanoğlu.Mânâ deryasında yüzen ve haberi dahi olmadan beyhude işlerle ömür tüketen biz insanoğlu.İlim uzakta değil taaaa kalbin kapısının hemen dışında,aç kapıyı ve onu içeri al.
Havai şiir alışkanlığına saplanıp kalmış şair olarak evet böylesine derin mânâlar içeren ve ruha mıh gibi saplanan şiirleri okudukça yazdığım şiirlerden utanır oluyorum.
Ve yine böylesine mânâ dolu şiirlere duyarsızlıkta ne yazık ki içimi acıtıyor.Teknikten ziyade hiç bir anlam içermeyen şiirlere dahi tutulan alkışlarında mânâsını çözemiyorum.
Ama şu da bir gerçek ki ; Ne kadar anlatırsan anlat,söylediklerin karşındakinin anlayabildiği kadardır.
Hayırlı Cumalar diliyorum.Selam ve saygılar Sayın Hocam.