’O’nun Anısına’



yokluk, yokluk
bir tanrıya,bir sana eş
hayat insana küs, ben bana.
daha ağır başlar şimdi hayat
usul usul sokulur fikrime
sevişmeler yarım,
insan sabahsız kalır.
ellerini tanımadığı için üşür ellerim
nazlı dilberleri bekler çocuklar
o dilberler ki upuzun raylara benzer

ahh her sabah eksik,
öteki yarım eksik uyanır uykudan

kadın göğsünde bir bütün yaşam
bir hıçkırık, bir kahkaha,
bir ölüm.
hayat yalnız da olsa dengbej
bir içimlik su’da başlar sevda

otobüsler fizan’a kalkar artık,
fizan tanrıya.
ne çölgeçen olur adım,
ne kaf dağı kalır.

ahh her sabah eksik
öteki yarım eksik uyanır uykudan

soyunuk hallerim saklı aşklara
güncesi kafka’nın bir isyan şimdi
nehirler denize gebe, hayat insana
hayasız ölümler saklar sevinci

hüznün yamacında veda şiiri
çırpınıp düşüyor toprağa umut
dün gece düşümde gördüm rabbimi
artık beni unut,
dehşet aşklara açtım yelkeni.
kutsal ve esrik
sensiz kimsesiz

ahh her sabah eksik
öteki yarım eksik uyanır uykudan

dalgalar fırtınada bir deniz boyu
yakamozlar bu akşam kayaya vurur

bir susuş, bir hayat gaz lambaları
gece vadilerini bekçiler kollar
en güzel yerindeyim yaslı rüyanın
beni uykumdan kim uyandırır

ahh her sabah eksik
öteki yarım eksik uyanır uykudan