‘’sevgili’ye’’

ahh…
varıp ellerimi yüreğinde sakladım,
öldüm.öldürdüm gerçekliğini
şefkatin.mahrem haller kaldı
sararmış bıyıklarında babamın.

hüznü bıraktık üçgen parkın
demli çayında.
çobandan dinledik dilsiz kavalı,
ilmek ilmek aşkları.
üşüdüm,üşüdük,
ahh yabanına girdim rüyanın.

vuslat olsun dedimdi o kadına,
adı kızımın.mirzanda yaban güvercininin
nazlı sesinde.
ağladım,ağladık.
koştum mendo yolunu,
sualini hikmet bildim de koştum.
vuslatta donmuş sevgiliye boğuldum.

tükürüp adını dudağımdan
nemruda,duydum sessizlikte
çığlığını dilimin;
havaaaar…
ahh sualini hikmet bildim de koştum

tütüne,
iç çekişine kaderin,
sardım öfkeyi.
sevgiliye nağme diye üfürdüm.
antik çağın güzeline kahrettim.

kahır ve keder
inziva-i hal
zel-lal

hatırla…
hatırla ey sevgili.
kadir gecesi bildimdi seni de,
nebilere küstümdü o zelzele gecesi.
düşürmedimdi dilimden sure’yi ,
inziva hallerini.

ahh boşa sevmedimdi ben yangınları,
sana susuz geceyi.
bildimdi,bildimdi ayetleri de
kendimden eksildimdi.

huu ve hayy
benzini attırmış sabahın,
sarhoşluk ve hayam.


ahh sabah aşk dedi de
kurdu cennetini dilberin

kayyum kuyular
mem ve zin
aşka varmışlar

hış dedim sevgiliye
sus yani kendi dilimde.
hüzn-ü sultan.
tuz katıp şerbetine acının,
karanlıklara daldım.
ben sükut ve kal

ey tanrı cehennemler sun,
uyku tadında.
ben aşka mezar.
gezginiymiş semanın hilal,
sarı saçlı yar.

hış şeyhim hış,günbatımı yar.
başkası şeytan,şeytan başkası,
gayrı uslanmam.
cennetine rahmanın soludum
cehennemi.
kada ve bela.
yitirdim sevgiliyi.

hangi şehrin gecesinde bıraktığımı
unuttum da ümidi.utandım,
vurdum kendimi.
ahh bildim.
hayatı sokakta vurulan koklar.

göbeğinden çatladı bir peygamber
mabed gözlü sevgiliye ahd ettim
is ve sis
kabir rengi dağlarım
büyüdü girdap,ışıksız tapınak

ahh azizelere adandım
rüya ve hal
zel-lal