İlk eylemim
İlk işim
Başaklar sarardığında
Tarlayı ateşe verişim
Anlamadılar
Bu benim ilk direnişim

Tohum yerine toprağa ekilirken hüzün
Ortasında bir keskin güzün
İlk bayrağımı açışım
Ve bu ilk kaçışım

Aylı, güneşli rüyalar
Bozkır bir diyar
Niyeti halis bir dervişim
Bir dal boyuna
Bir uzun saçlarına devrilmişim
Bu benim ilk sevişim

Kalmasın diye üzerimde ah’ın
Sıkmışım boğazını günahın
Çek vur diyemedim
Ağlıyordun elinde silahın
Kaleleri mi devirdi şah’ın

Bir gün kapılar sürmelendi bir bir
Dört yanım kabir
İçime yürüyordum Tekbir Tekbir
Kayboldu zamanın karanlığında
Nereden çıkılır
Ve nereden inilir
Bilinmezdi yol nedir

Dağıttılar dağımı
Vurdular çağla çağımı
Çekemeden bıçağımı

Şimdi eski misketlerimle oynuyorum
Koyun aşıklarım hala ceplerimde
Çalınan gençliğimin diyetine
Ebemkuşağının altından geçiyorum kız niyetine
Artık bir sekmede atlıyorum ipi

Yüzüm hala eski yerinde mi bilmiyorum
Yalnız bir şeye üzülüyorum
Kaybettiğim küçük cep aynam

Allah aşkına söylesin
Varsa bulan



Hayrettin YAZICI