Nerde bir kul görürsen
Boynu bükük ve üzgün
Ağlıyorsa çekinme sor
Nedir bu zor, nedir bu zor?
Bakışları bir noktada matlaşmış
Yüreğinde yanardağlar patlamış
Gözlerinden yağmur gibi yaşlar mı akmış
Çekinme sor; nedir bu zor, nedir bu zor ?
Ellerini açmış yaradana yalvarır,
Dudağında bir şeyler var mırıldanır,
Bir an gelir buzdağını andırır
Çekinme sor; nedir bu zor, nedir bu zor ?
Anasından babasından ayrılmış,
Bu acıda onu böyle yakmamış…
Yarini bırakmış dağlar ardında,
Istırabı onu böyle yıkmamış.
Istırabın nedir ? diye sordum da,
Ağlıyordu kaybının uğruna !..
Yüreğinde ateş onu eritti.
Görseydiniz ne hallere getirdi.
Bakışları yumuşadı bir anda,
Eriyordu o buz dağı karşımda.
Damla damla döktü bana içini…
Anlıyordum aldığı bu biçimi.
Yirmi yaşlarında can yetiştirdi
Vatan toprağına şehit vermişti
ALLAH verdi ve de aldı diyordu
Baba yüreği bu, Ah!.. yanıyordu.
Yemiş o yavrusuna yedirmiş
Giymemiş o kuzusuna giydirmiş
Vatan toprağına bir şehit vermiş.
Olsun diyordu ama çok yanıyordu.
Alevler içinde bu yangın yürek,
Bin bölük olup da dağılıyordu.
Şimdi anlıyordum bu yaşlı gözler,
Gençlere bakınca, çok ağlıyordu.
Istırabın acının en büyüğüsün
ALLAH verme kimselere, ne kimse görsün.
Getirince önüne şehit ölüsün…
Demiş yandım Ey! RABBİM sen söndürürsün.
Tek bir evladıymış darı dünyada
Ahirete kaldı sevmesi ona
Hak tokadın indir zalim kullara
Zalimler çürüsün kör zindanlarda.
Taktir ilahi diyordu, ne gelir elden…
Deli oldum kim ne bilir halimden.
Tesellisi bana senin elinden
Gönder meleklerini de içir YARABBİ.!
Analar, babalar böyle yanıyor.
Yürekte yaralar böyle kanıyor.
Kara toprak binbir yavru sarıyor.
Gözler ufuklarda evlat arıyor.
İnleme ey koca çınar başını dik tut.
Bir evladım olsa yine beklese hudut.
Köpürerek bir biri ardına diyordu bana,
Bin tane evladım ölse, Feda vatana!...

(*) Bütün şehit ailelerinin ellerinden püyorum.