8
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1607
Okunma
şiir suretinde çıkar bazen
bazen göz bebeğimde dünya
dokunmadan katlıyorum zamanı
kutsanmış bohçalara sarıp
ruhumun çekmecelerine kaldırıyorum
ay bakıyor bir kez daha
gel gitleri kavruk
yanık ten rengi sesi
odalar dolusu nota ve ezgi
şiir suretinde gördüm onu
gündüzün bir vakti
zembille inmiş çehresi
de bana
de yükün ay taşı mı, inci mi
kervanların zincirli mi
göz bebeğime koydum onu
şiirden harelere sarıp
imgelerden çerçeve
bir o kadar da mavi yağmur suyu
düş mü bu
ey gözümün feri
nicedir efsaneydi aşk
sende yıkandı tekrar
sıyırdı şık elbisesini gül
kor neydi
diken neydi
şiir suretinde çıktı bülbül
göz bebeğimde çehresi
ve içimde hareket eden şeyler
bilmem hangi bestenin gül ilâhisi.
Nurten Boz Hürel
5.0
100% (3)
Cevap Yaz