3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1215
Okunma
Karabasan mıydı rüyâ mı bilmem,
Seni alıp yâd ellere götüren.
Yaktığın nârında ağlarım gülmem,
Çok muhabbet tez ayrılık getirir.
Güle sordum seni sanki hiç yoktu,
Lâleye baktım ki boynunu büktü.
Bülbüle can attım derdini döktü,
Bu dert beni virânede yatırır.
Seyyâh oldum rastgelmedim eşine,
Acımadın gözlerimin yaşına.
Anladım ki sevgi sevmek boşuna,
Hebâ olan yıllarımı yitirir.
Unutamam bu sevdâyı vereni,
Görmedim ki ahde vefâ bileni.
Gözlerinden tanıdığım cereni,
Gamzeleri ok eyleyip batırır.
Çok düşündüm bulamadım nedeni,
Bin cefâlar türlü dertler edeni.
Ben ağlarken gelin olup gideni,
Yüreğime kara taşlar oturur.
Hayâl ettim gülüşünle gelmeni,
Yalnız kalıp yandığımı bilmeni.
Geçti artık istemem ki gülmeni,
Mezârımda ayrık otu bitirir.
İrembağı
5.0
100% (2)
Cevap Yaz