Cennette yerin hazır daha yeni gelmiştin,
Bekle beni gelirim Cennette cansamedim.
Anne, baba diyerek gözlerinle gülmüştün,
Yalnız koyup da bizi gitme kal cansamedim.


Gülü-reyhan tadı var konuşan dillerinde,
Cennetin kokusu var tomurcuk güllerinde.
Fersah fersah ötede bu gurbet ellerine,
Yalnız koyup da bizi gitme kal cansamedim.


Dünya’da bir eşi yok bu ciğer acısının,
Gözlerinden yaş değil kan damlar bacısının.
Günden güne çoğalıp bu artan sızısının,
Yalnız koyup da bizi gitme kal cansamedim.


Gurbet bizi bitirdi üstüne seni aldı,
Bir anlık gaflet ile seni deryâ’ya saldı.
Annen, baban, kardeşin boynunu büküp kaldı,
Yalnız koyup da bizi gitme kal cansamedim.


Yeşil elbiseleri Cennet rengini seçtin,
Ayrılık sabahında bize acıyı biçtin.
Acılar arasında kanatlanıp da uçtun,
Yalnız koyup da bizi gitme kal cansamedim.


Sarı saçlım, gül yüzlüm baharları görmedin,
Baharlar kışa döndü cemreleri sormadın.
Kuruyan dallarımda tomurcuğa durmadın,
Yalnız koyup da bizi gitme kal cansamedim.







İrembağı